Rahma el Mouden (65) wil na succes als ondernemer iets terugdoen: ’Ik voel me soms nog achttien’

In de serie Hartstochtelijke Helden verscheen op 2 augustus 2024 een lang interview met Rahma el Mouden. Het interview is gemaakt door verslaggever Connie de Jonge.

door Connie de Jonge

AMSTERDAM – De dagelijkse leiding van haar bedrijf heeft ze inmiddels overgedragen. Maar Rahma el Mouden bruist nog altijd van energie. Ze zet zich nu in voor jongeren en vrouwen met een migratie-achtergrond. ,,Werk maakt je onafhankelijk. Daarom moet je minstens hetzelfde verdienen als je man. Liefst meer.”

El Mouden (65) is de oprichter van MAS Dienstverleners, een schoonmaakbedrijf dat inmiddels meer dan zeshonderd werknemers telt. Ze zette de stap naar het ondernemerschap pas toen ze tegen de veertig was. ,,Ik had al vier jaar de kriebels en wilde weg bij het bedrijf waar ik werkte. Ik dacht aan taxichauffeur worden of iets in de goudhandel. Maar dan moet je wel geld hebben om te investeren.”

Dat had ze niet. Toch nam ze resoluut ontslag, toen ze bij een promotieronde werd gepasseerd voor een jongere witte man. ,,Tot grote schrik van mijn echtgenoot. We hadden net een nieuw huis gekocht. Toen ik vrijdags afscheid ging nemen van een dierbare klant, vroeg ze me waarom ik niet voor mezelf begon. Ter plekke belde ze drie andere klanten. Die wilden ook wel met mij in zee.”

Handelsgeest

De maandag erna ging El Mouden naar de Kamer van Koophandel en was MAS (Multicultureel Amsterdam Schoonmaakbedrijf) geboren. Dankzij haar oude klanten had ze meteen de garantie van €150.000 omzet per jaar. ,,De maanden erna meldden zich spontaan nog meer oude klanten. Twee jaar later had mijn bedrijf meer dan vierhonderd medewerkers en werd ik onderscheiden als zwarte zakenvrouw van Europa.”

Rahma el Mouden werd geboren in Tanger, Marokko. ,,Het handelen zat er bij mij al vroeg in. Ik was goed in Frans. Als ik andere kinderen na schooltijd iets uitlegde, dan vroeg ik daar fruit voor, of geld.”

Lachend: ,,Ik weet nog dat een meisje me plastic bloemen gaf voor een Franse les. Hele mooie. Die kon ik alleen niet mee naar huis nemen, want dan zou mijn moeder me vragen hoe ik eraan kwam. Die heb ik dus verkocht. Voor 9 dirham, best veel. Ik heb er lollies en ander snoep van gekocht. Dat verkocht ik op straat weer door, zodat ik eindigde met meer dirhams dan ik had. Daar is het zaadje voor het ondernemen geplant.”

Rebel

Handel was voor haar toen nog een spel, maar ze vergat het nooit. Ook niet toen ze na haar huwelijk naar Nederland verhuisde en ze in de schoonmaak belandde. ,,Geld maakt geld, dat snapte ik al snel. Ik vond het ook verschrikkelijk dat de jongens van alles mochten en ik niet. Ik was wat dat betreft een heel rebels meisje.”

Ze noemt Lalla Khadija, de vrouw van de profeet Mohammed, haar grote voorbeeld. ,,Die had het handelsbedrijf van haar vader geërfd en dat bouwde zij succesvol uit. In het jaar 555 hè, dat was echt heel ongebruikelijk. Ze had volgens de overlevering liefst zestig mannen in dienst die voor haar zijde verkochten. Ik heb later vaak gedacht: Als zij dat tòen kon, dan ik het nu in deze tijd ook.”

Vrijheid

Spijt van haar beslissing om voor zichzelf te beginnen heeft ze nooit gehad. ,,Het is heel hard werken, maar je hebt ook heel veel vrijheid. Als je in loondienst blijft, kun je uittekenen hoe je leven eruit ziet tot aan je pensioen. Maar als ondernemer kun je veel meer bereiken.”

Ze heeft laten vastleggen dat MAS altijd door vrouwen moet worden geleid. Haar dochter Oumaima is sinds vier jaar ceo. ,,Ze heeft vier kinderen en runt nu drie bedrijven met haar team. Ik ben supertrots op haar.”

Een van haar kleindochters, Noor, heeft de ambitie om het in de toekomst over te nemen. ,,Het zijn allemaal stoere meiden. Ze hebben gestudeerd en hebben de portemonnee van een ander niet nodig. Ik zeg altijd dat je als vrouw minstens hetzelfde moet verdienen als je man. Eigenlijk liefst meer.”

Waarom kan niet haar zoon of een van de kleinzonen de zaak overnemen? ,,Die mannen komen er vanzelf wel. Mijn zoon is ook heel zelfstandig en geëmancipeerd. Hij maakt thuis schoon en kookt, ze doen alles samen. Net zoals mijn man en ik dat altijd deden. Mijn kleinkinderen zeggen wel eens: als wij een man tegenkomen, moet die eerst stage lopen bij opa.”

Voorbeeld

Ze hoopt dat ze voor jongeren en vrouwen met een migratie-achtergrond zelf ook een voorbeeld is. El Mouden runt drie stichtingen die jongeren en vrouwen met een andere achtergrond ondersteunen, hetzij met een opleiding, hetzij door voor hen een investeerder of mentor te zoeken. ,,Ik zet mijn netwerk in”, zegt ze. ,,Ik vraag hen om één uur per maand mentor te zijn. Zelf doe ik dat ook nog steeds.”

Ze ging ook vier dagen naar de regio rond Marrakesh toen die in 2023 door een aardbeving werd getroffen. ,,Daar word ik twee jaar jonger van, van zo’n reis. Ik voel me soms nog achttien. Maar de energie en de dankbaarheid van de mensen daar had ik graag in mijn koffer mee terug naar Nederland genomen. Hier wordt altijd zo veel geklaagd.”

Volgend jaar gaat ze terug naar het gebied, met een aantal van ‘haar’ jongeren. ,,Dan gaan we daar samen een huis bouwen, voelen ze hoe dat is. Het is onze plicht om iets terug te doen voor de samenleving.”